‘บ้าน’ ความฝันสูงสุดของทุกคน

“เพราะเธอคือที่พักพิง คือทุกสิ่งที่มีความหมาย

เมื่อเธออยู่เคียงชิดใกล้ เรื่องร้ายใดใดไม่เกรง

แม้ข้างนอกจะต้องเจอกับเรื่องราวที่ใครข่มเหง

แต่ฉันเองไม่คิดกลัว

จากพื้นดินจนเพดานนั้นมีความหวานอยู่

เพราะรู้ว่าฉันมีเธอคอยเป็นที่พักใจ

จะรอคอยฉันจริงๆ เป็นหลักพึ่งพิงสุดท้าย

จะล้มตัวลงเอนกายที่บ้านของฉัน”

ในอดีต ภาพจำของเรา บ้านจะอยู่รวมกันเป็นครอบครัวใหญ่ แต่ด้วยวัฒนธรรมที่เปลี่ยนไป ความจำเป็นในการใช้ชีวิต โดยเฉพาะในเมืองใหญ่เช่นกรุงเทพมหานครทำให้ “บ้าน” เป็นความจำเป็นอันดับแรกต่อทุกชีวิต ต่างต้องดิ้นรนทำงานก็เพื่อจะมีที่เอนกายอย่างสบายใจในทุกๆวัน รู้ว่าเมื่อหมดภารกิจในเรื่องงาน ที่ที่เราจะพุ่งเป้าไปถึงก็คือบ้านนั่นเอง

แต่ด้วยภาวะเศรษฐกิจในปัจจุบัน ที่ค่าครองชีพไม่สมดุลกับรายรับ การจะมีบ้านสักหลังเพื่อให้กลับไปพักกายพักใจก็เป็นเรื่องยากเหลือเกิน แค่จะมีเงินใช้จ่ายในแต่ละเดือนให้เพียงพอก็พอเพียงแล้วครับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในปี 2566 ที่ผ่านมาพบว่าอัตราการปฏิเสธสินเชื่อจากสถาบันการเงินที่มีแนวโน้มสูงขึ้นทุกปีนั้น ปรับตัวขึ้นจากเดิมที่เฉลี่ย 20-30% มาอยู่ที่ประมาณ 70% และยังอยู่ในกลุ่มของลูกค้าที่ต้องการซื้อเพื่ออยู่อาศัย (Real Demand) อีกเสียด้วย

ภาพข้างต้นสะท้อนให้เห็นถึง “ความไม่สมดุล” ระหว่าง “ความต้องการ” กับ “ความสามารถในการเป็นเจ้าของ” ซึ่งความไม่สมดุลนี้เองเป็นปัจจัยเชิงลบที่ส่งผลกระทบโดยตรงกับ “ความยั่งยืน” ของธุรกิจพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ แล้วผู้ประกอบการที่ยึดมั่นส่งเสริมการพัฒนาเพื่อความยั่งยืนจะต้องปรับตัวกันอย่างไร?

แนวคิดหนึ่งที่จะช่วยสานฝันของคนต้องการมีบ้านให้เป็นจริงได้ อีกทั้งยังจะช่วยลดผลกระทบเชิงสังคมเพื่อให้สามารถเป็นเจ้าของบ้านที่มีคุณภาพ (People) รวมถึงยังเสริมประสิทธิภาพในการดำเนินงานเชิงธุรกิจของผู้ประกอบการ (Profit) และบรรเทาปัญหาด้านสิ่งแวดล้อมจากการพัฒนาโครงการไม่สอดคล้องกับความสามารถดูดซับของตลาด (Planet) คือ “นวัตกรรมทางการเงินเชิงสังคม” ซึ่งมีผู้ประกอบการบางบริษัทริเริ่มใช้แล้ว เช่น

เข้าอยู่ก่อนแล้วผ่อนกับผู้ประกอบการ ระหว่างรออนุมัติสินเชื่อ

สำหรับลูกค้าอาชีพอิสระหรือที่ยังต้องการหลักฐาน (Records) เพื่อแสดงความสามารถทางการเงินกับสถาบันการเงินนั้น ผู้ประกอบการสามารถช่วยเหลือให้ลูกค้าได้เข้าอยู่อาศัยได้ก่อน โดยผ่อนดาวน์เสมือนการเช่ากับบริษัท ในลักษณะการทำสัญญาแบบปีต่อปี (อาจกำหนดระยะเวลาสูงสุด 2 ปี) โดยอาจกำหนดเพดานราคาโครงการที่อยู่อาศัยพร้อมอยู่ (บ้านและคอนโดมิเนียม) ที่เข้าร่วมแคมเปญดังกล่าวไว้ไม่เกิน 3 ล้านบาท ทั้งนี้เพื่อสร้างความพร้อมด้านการเงิน สร้างประวัติทางการเงินที่ดีให้กับลูกค้าก่อนขอสินเชื่อกับธนาคารอีกครั้ง หรือในกรณีที่ลูกค้าประกอบอาชีพฟรีแลนซ์ต้องการสร้าง Statement รายรับ-รายจ่ายที่ดี ลูกค้าก็จะมีเวลาสร้างประวัติทางการเงินที่ดี ภายใต้คำแนะนำจากผู้เชี่ยวชาญด้านการเงินที่ผู้ประกอบการจัดหาเพื่อเป็นหลักฐานประกอบการพิจารณาอนุมัติสินเชื่อจากธนาคาร

นวัตกรรมทางการเงินเชิงสังคม

นอกจากนี้ ลูกค้าส่วนใหญ่ยังมีภาระค่าใช้จ่ายหลายทาง และอาจต้องใช้เงินไปบรรเทาหรือปิดภาระทางการเงินบางส่วน หรืออาจมีความสามารถในการกู้ได้ไม่ครบตามราคาขายของบ้านนั้น ดังนั้นผู้ประกอบการอาจใช้นวัตกรรมทางการเงินในรูปแบบสินเชื่อเพื่อการพักอาศัย โดยกำหนดเพดานความเสี่ยงของสินเชื่อเพื่อการพักอาศัยตามทุนของผู้ประกอบการ เช่น วงเงินกู้ไม่เกิน 300,000-500,000 บาท สำหรับโครงการบ้าน และวงเงินกู้ไม่เกิน 200,000-300,000 บาท สำหรับโครงการคอนโดมิเนียมและกำหนดอัตราดอกเบี้ยในอัตราคงที่ตามต้นทุนทางการเงินของผู้ประกอบการ เช่นร้อยละ 6% ต่อปี โดยสามารถผ่อนสูงสุด 24 เดือน เป็นต้น เมื่อลูกค้าชำระครบแล้วผู้ประกอบการอาจพิจารณายกเงินส่วนนั้นเป็นส่วนลดให้ลูกค้าด้วยก็ได้

ด้วยแนวคิดนวัตกรรมทางการเงินเชิงสังคมต่างๆ ข้างต้น นอกจากจะบรรเทาปัญหาที่เรากำลังเผชิญอยู่ ยังเป็นการสร้างวินัยทางการเงินที่ดีให้แก่ลูกค้า ผู้ประกอบการ และสังคมได้ตั้งแต่เนิ่นๆ และใช้เวลาไม่นาน ผมเชื่อว่าเป้าประสงค์ของผู้ประกอบการที่ต้องการสร้างบ้านหลังแรกให้คนที่ต้องการมีบ้านเป็นของตัวเอง ก็จะกลายเป็นความจริงได้ และทำให้ธุรกิจพัฒนาอสังหาริมทรัพย์เติบโตได้อย่างยั่งยืนครับ

คำแถลงปฏิเสธความรับผิดชอบ: ลิขสิทธิ์ของบทความนี้เป็นของผู้เขียนต้นฉบับ การเผยแพร่ซ้ำบทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเผยแพร่ข้อมูลเท่านั้นและไม่ถือเป็นคำแนะนำในการลงทุน หากมีการละเมิดกรุณาติดต่อเราทันที เราจะทำการแก้ไขหรือลบตามความเหมาะสม ขอบคุณ